isçi Partisi 6. Genel Kongre
Merkez Komitesi Raporu Taslagi Baþkanlik Kurulu, 19 Ocak 2003

Krizden Devrimci Çýkýþ
Millî Meclis, Millî Hükümet

Ýþçi Partisi 6. Genel Kongre
Merkez Komitesi Raporu TaslaðýBaþkanlýk Kurulu, 19 Ocak 2003

Deðerli Baþkan ve Delegeler,
6. Genel Kongremizin Temel Örgüt, Ýlçe ve Ýl Kongreleri gündemlerine alýnarak tartýþýlacak olan Merkez Komitesi Raporu Taslaðý’ný sunuyoruz.
Eleþtiri ve öneriler alýndýktan sonra Merkez Komitesi’nde son þekli verilecek ve Genel Kongremiz’e sunulacaktýr.
Kongrenizi sevgi ve saygýyla selamlýyor, baþarýlý çalýþmalar diliyoruz.

I. KÜRESEL SÝSTEMÝN MAFYALAÞMASI
VE YÜKSELEN SAVAÞ TEHDÝDÝTarihin en gerici sistemi
Emperyalist sistemin krizinin, Ýkinci Dünya Savaþý sonrasýnda görülmedik ölçülerde derinleþtiði bir döneme girmiþ bulunuyoruz.
Sistem, mafyalaþmaktadýr. Baþta uyuþturucu olmak üzere yeraltý ekonomisinin ticaret hacmi,  1 trilyon dolarý bulmuþtur ve dünya ticaret hacminin dörtte birini oluþturmaktadýr. Bu rakama silah ticaretini de eklediðimiz zaman,  artýk sistemin insan ve toplum hayatýyla karþý karþýya geldiðini saptayabiliriz.
Sistem, insan hayatýný sürdürmeye ve insan ihtiyaçlarýný karþýlamaya hizmet eden üretimden hýzla kopmakta, tam tersine varlýðýný gittikçe daha büyük oranda insan hayatýna kasteden uyuþturucu ve silah imaline ve ticaretine dayandýrmaktadýr. Ýnsan ihtiyaçlarýný karþýlayan mallarýn üretimiyle ilgili faaliyetin hacmi daralýrken, üretimin bir mafya tarafýndan paylaþýlmasýna yönelik para hareketleri ve borsa gibi faaliyetlerin alaný geniþlemektedir.
Mafyalaþan ekonomi, siyasette de mafyalaþmayý getirmiþtir. Sistemin tepesine ABD’nin savaþ ve uyuþturucu kliðini temsil eden mafya oturmuþtur. ABD mafyasýnýn aldýðý kararlar, ABD’nin devlet örgütü, SüperNATO, medya gibi araç ve mekanizmalarla uygulanmaktadýr. Örneðin ABD Baþkaný’ný artýk doðrudan doðruya ABD mafyasý tayin etmektedir. ‘Seçimler’, ‘özgürlükler’, ‘sivil toplum kuruluþlarý’ vb, toplam olarak ‘demokrasi’ adýný verdikleri rejim, artýk ABD mafyasýnýn kararlarýný hayata geçiren mekanizmalarýn ve törenlerin toplamý haline gelmiþtir. ABD denetimindeki ülkelere, sistemin gizli hükümetlerini oluþturan SüperNATO aygýtý aracýlýðýyla dayatýlan bu rejimin ‘demokrasi’ ile içerik olarak en küçük bir benzerliði yoktur. Bu rejim, insanlýk tarihinin gördüðü en dar çýkarlarý temsil eden, en terörcü, en yalancý, en sahtekâr, en insanlýk düþmaný rejimidir. Bu gerçek, sistemin kumandasýndaki kitle iletiþim mekanizmasý aracýlýðýyla perdelenmekte ve bütün insanlýk bir budalalar toplumuna dönüþtürülmektedir.
‘Küreselleþme’ dedikleri süreç daha sonuna varmadan, bütün insanlýk, baþýný ABD mafyasýnýn çektiði küresel bir tehditle karþý karþýya gelmiþtir.
Toplam olarak bakarsak, insanlýk, Ýlkçað’ýn köleci veya Ortaçað’ýn despotik feodal rejimlerinde rastlanmayan tehlikelere yuvarlanmaktadýr. Tarihte ilk kez bir sistem, doðayý ve insanlýðý hayatýný yýkýma uðratacak boyutlarda bir tehdit oluþturmaktadýr.
Bu olgular, sistemin sonuna geldiðimiz mesajýný da içermektedir.
Emperyalist sistemin mafyalaþmasý ve çürümesi süreci, Marx’ýn kapitalizm tahlilini, Lenin’in emperyalizm tahlilini, Mao Zedung’un Üç Dünya tahlilini ve Partimizin geçmiþ kongrelerinde geliþtirdiði kapitalizmin mafyalaþmasýna iliþkin tahlili  doðrulamýþtýr.Savaþ Tehdidi ve Devrimler Dönemi
Bu koþullarda ABD ekonomisinin büyük bir çöküntüyle karþý karþýya olduðu görülüyor. ABD savaþ kliði, bu çöküntüye savaþla cevap verme politikasýna yönelmiþtir. ABD emperyalizmi, Afganistan saldýrýsýndan sonra bu kez de Irak’ý hedef alan savaþ hazýrlýklarýyla dünyayý ateþe verebilecek bir giriþimin içindedir.
Bütün dünya devletleri, ABD tehdidine karþý savaþý önleyecek etkili bir direnme hattý kuramazlarsa, savaþ kaçýnýlmaz görünmektedir.
Bölgesel boyutlarda kalabilecek olan bu savaþ, dünya ölçeðinde bir hesaplaþmaya dönüþme tehlikesini de içermektedir.
Emperyalizmin çöküþü, ayný zamanda 500 yýllýk Atlantik uygarlýðýnýn çöküþüdür. Asya uygarlýðý yükselmektedir. Bu yeni yükseliþ, kapitalizmin çevresinde kalmýþ halklarýn millî demokratik devrimlerini tamamlayarak sosyalist bir uygarlýk kurmalarýna doðrudur.
Artýk küresel mafyanýn çýkarlarýný temsil eden özel mülkiyet ve özel çýkar sisteminin biricik seçeneði, ortak mülkiyet ve toplumsal çýkardýr. Ýnsanlýk, üzerinde yaþadýðý doðayý yýkýma uðratan bu tehdidi, ancak ve ancak özel mülkiyet sisteminden kurtularak, bütün insanlýðý kucaklayan büyük kolektif projelerle ve kamu mülkiyetiyle aþabilir.
Bu nedenle insanlýðýn önünde, millî demokratik devrimlerden sosyalizme uzanan bir devrimler dönemi bulunmaktadýr. 20. yüzyýlýn baþýnda girdiðimiz Emperyalizm, Millî Kurtuluþ Savaþlarý ve Proleter Devrimler Çaðý devam etmektedir. Devrim dalgasý, çeyrek yüzyýllýk bir geri çekiliþten sonra, mafyalaþan emperyalizm koþullarýnda en büyük yükseliþinin eþiðine gelmiþtir.
Ya devrimler savaþý önler, ya savaþ devrimlere yol açar seçenekleri bugün de geçerlidir. Savaþýn devrimlere yol açmasý seçeneði aðýr basmaktadýr.
Türkiye’miz, burada kilit rol oynayacak bir ülke konumundadýr ve bu anahtar iþlevini yerine getirmeye baþlamýþtýr bile. Türkiye, ABD emperyalizmine Asya’nýn kapýsýný açmayacak, tam tersine Asya kapýsýný kilitleyerek hem insanlýðýn kurtuluþuna büyük katkýlarda bulunacak hem de kendi kurtuluþunu gerçekleþtirecektir.

II. ‘KÜÇÜK AMERÝKA’ KRÝZÝABD Güdümlü SüperNATO Darbesi
Küreselleþme sürecinin Türkiye’de yol açtýðý kriz, devletin daðýlmasý ve milletin parçalanmasý aþamasýna varmýþtýr. Son 3 Kasým 2002 seçimleri, istikrar getirmemiþ, tam tersine krizi derinleþtiren, istikrarsýzlýðý artýran sonuçlar doðurmuþtur.
ABD, Mayýs ayýndan baþlayarak, AKP-CHP hükümeti kurmak için bir operasyon yürüttü. Partimiz, Mayýs ayýndan baþlayarak, ABD’nin Türkiye’yi içerden kuþatmayý amaçlayan bu  hükümet planýný sergiledi ve Millî Kuvvetlerin Hükümet Planý’ný ortaya koydu.
ABD Planý ancak, Milli Kuvvetlerin seçime, ‘tek baþýna hükümet’ hedefiyle birlikte girmesiyle bozulabilirdi.
Bu amaçla Millî Program’ý açýkladýk ve milletin önüne çýkacak kararlý ve güvenilir bir önderliðin hýzla oluþturulmasý için çaba sarfettik.
Önerimiz, görüþme yaptýðýmýz herkes tarafýndan ‘tek çözüm’ olarak kabul edildi, ancak zamanýn darlýðý dile getirildi.  Sonuç olarak Millî Kuvvetler, seçime bölünmüþ olarak ve daha baþýndan yenilgiyi kabul ederek girdiler.  Millî Hükümet planýnýn hayata geçmemesinin nedeni, Millî Kuvvetlerin arkada kalan Küçük Amerika döneminin aðýrlýklarýndan ve denetiminden kurtulamamýþ olmalarýydý. ABD ile erken bir hesaplaþma kaygýsý aðýr bastý ve Türkiye kendisini içerden vuracak AKP hükümetine teslim edildi.
2002 Erken Seçimi, baþýndan itibaren SüperNATO güdümünde yapýldý. Bu seçimin karakterini yansýtan en ilginç olgulardan biri, Ýþçi Partisi oylarýný havuzlama amacýyla imal edilen Genç Parti olayýdýr. Türkiye tarihinde ilk kez örgütü ve kökleri olmayan bir parti, SüperNATO desteðiyle ve büyük maddî imkânlarla ‘uçtu uçtu yapýlarak’ üç ay içinde yüzde 7 oy oranýna yükseltilmiþtir. Bu olay, seçimlerin ne kadar güdümlü, sonuçlarýn ne kadar toplumdan kopuk ve yapay olduðunu göstermektedir.
ABD’nin 3 Kasým 2002 tarihinde tamamladýðý operasyon, ‘barýþçý’ yoldan gerçekleþtirilmiþ bir devlet darbesidir. Türk Silahlý Kuvvetleri’nin komuta kademesi dýþýndaki bütün iktidar mevkileri, millî devlet yýkýcýlarýnýn eline geçmiþtir. Atatürk’ün ölümünden 64 yýl sonra, baþta Ýskenderpaþa Dergâhý olmak üzere Nakþibendiler’den, Fethullah Hocacýlardan, Nurculardan vb oluþan ABD güdümlü tarikatlar koalisyonu, iktidarý bütünüyle ele geçirmiþtir. Yine ABD güdümlü Kemal Derviþ’in CHP’sine ise muhalefet görevi verilmiþtir. Türkiye Devleti daðýlýyor
Devlet daðýlmaktadýr. Bunun en çarpýcý belirtisi, artýk ülkemizde Türkiye Cumhuriyeti Anayasasý ve hukukunun deðil, ABD ve AB’nin dayattýðý emperyalist hukukun uygulanmasýdýr. IMF Ýstikrar Programý, Kopenhag kriterleri, AB’ye Uyum Programlarý, Katýlým Ortaklýðý Belgeleri vb, artýk en üstün otoriteyi temsil etmektedir. Türk devletine ait bütün kurumlar, hýzla yetkisiz ve etkisiz hale gelmektedir. Türkiye’nin kanunlarý dýþardan yapýlmakta, yöneticiler dýþardan atanmaktadýr. Tayyip Erdoðan, Türkiye hukukuna göre, hiçbir yetki ve sorumluluða sahip deðilken, ABD tarafýndan fiilen baþbakanlýða atanmýþtýr. Cumhurbaþkaný, bu atamanýn gereklerini yerine getirmiþtir. Meclis, bu atamaya yasal kýlýf bulmak göreviyle karþý karþýya býrakýlmýþtýr. Anayasa Mahkemesi bütünüyle devre dýþý kalmýþtýr. Bu, yeni bir olay deðildir, Kemal Derviþ de Türkiye ekonomisinin patronluðuna atamayla yollanmýþtý.Millet parçalanýyor
Bu süreç, ayný zamanda milletin parçalanmasý sürecidir. Milletimiz, etnik gruplara, mezheplere, tarikatlara, cemaatlere, ‘sivil toplum kuruluþlarýna’ bölünmektedir. AB Kapýsýnda bu bölünmeyi adým adým yerleþtiren yeni bir harita yaratýlmaktadýr. Kürtçülük amacýyla örgütlenen partinin birinci olduðu iller, bu haritayý göstermektedir. Bu harita, Kurtuluþ Savaþý’yla ve Cumhuriyet Devrimi’yle kurulan milletimizin, adým adým bölündüðünü, farklý duygularýn yerleþtirildiðini, bu duygularýn adým adým farklý siyasal tercihler halinde istikrar kazandýðýný ve milletimiz içinde siyasal bir bölünmeye dönüþtüðünü gösteriyor.
Etnik  gruplara bölünme yanýnda mezhep ve tarikatlara bölünme süreci yaþanmaktadýr. Yeni kurulan iktidarýn kendisi bu bölünmeyi yansýtýyor. Ýktidar, bir tarikatlar koalisyonudur. Kemalist Devrim’in kaldýrdýðý ve yasadýþý ilan ettiði bütün tarikat ve cemaatler yasallaþtýrýlmýþtýr.Millî Ekonomi Çökertiliyor
24 Ocak 1980 Kararlarý, 1989 yýlýnda çýkarýlan 32 Sayýlý Kararname, 1995 Avrupa Gümrük Birliði Antlaþmasý, 1999 AB’ye Aday Üyelik Protokolü’nün imzalanmasý, 2001 fiyatýnýn Dolarýn fiyatýnýn dalgalanmaya býrakýlmasý  ve IMF Ýstikrar Programý’yla ülke ekonomisi çökertilmektedir. Tarýma destek akçalarýnýn kaldýrýlmasý, gümrüklerin neredeyse sýfýrlanmasý, yabancý paranýn serbestçe giriþ çýkýþý, özelleþtirme ve devletin küçültülmesi diye beþ maddede özetleyebileceðimiz bu program, büyük bir yýkým getirmiþtir.  Millî tarým, millî sanayi ve millî bankacýlýk sistemi çökertilmekte, millî devletin ekonomik temeli olan iç pazar emperyalist tekellere teslim edilmektedir. Türk Lirasý bizzat hükümetler tarafýndan hançerlenmekte, ülke ekonomisi Dolarýn diktasý altýna düþmektedir. Devlet, borç bataðýna batýrýlmýþ, faizleri ödeyemez hale düþürülmüþtür.
Sistemin üretim çarký dönmüyor. 1300 büyük tefeciden, dolar ve borsa vurguncularýndan, hortumculardan ve tarikat þeflerinden oluþan bir mafya, üretim cihazýný tahrip etmekte dir.
Bu süreçte,  iþçi ve çiftçisinden esnaf ve millî sanayicisine kadar bütün milletimiz yoksullaþmaktadýr. ABD emperyalizminin þefleri, artýk Türkiye’nin en önemli ihraç malýnýn Türk Ordusu olduðunu açýkça yüzümüze söylemeye baþlamýþlardýr. Tarýmý ve  sanayisi çökertilen, iç ticareti yabancýlarýn eline geçen Türkiye’nin önüne Mehmetçiðin kanýný pazarlama seçeneði konmuþtur. Millî Devrimci Kültür Tasfiye Ediliyor
Cumhuriyet Devrimi kültürümüzün temel dayanaklarý olan yurtseverlik, halkçýlýk, toplumsal dayanýþma, laiklik ve devrimcilik; elli yýldýr emperyalizmin bireyci ve serbest piyasacý kültürünün saldýrýsý altýndadýr. Gençliðimiz, millî kimliðinden koparýlarak Avrupalýlaþtýrýlmakta, yuppileþtirilmekte ve  uyuþturucu bataðýna itilmektedir. Çaresiz kalan insanlarýmýz hýzla yaygýnlaþtýrýlan misyoner faaliyetiyle Hýristiyanlaþmaya zorlanmakta, kendi milletine ve vatanýna yabancýlaþtýrýlmaktadýr. ABD yönetimi, Lozan Antlaþmasý’ný çiðneyerek Fener Patrikhanesi’ni ökümenik olarak kabul etmiþ, yani uluslararasý bir þer karargâhýna dönüþtürmüþtür. ABD ve AB’nin istihbarat örgütleri, çeþitli vakýflar ve kurumlar aracýlýðýyla, ülkemizde bir sivil toplum örgütleri aðý örmüþ ve bu örgütleri kirli parayla besleyerek, Türkiye’ye karþý yýkýcý faaliyete yöneltmiþtir. Millî Çeliþme Baþ Çeliþme
Bugün en önemli gerçeðimiz, Türkiye’nin ABD ile nesnel olarak karþý karþýya geldiði olgusudur. Bunu ABD’nin kendisi saptamaktadýr. CIA’nýn 2000 yýlýnda hazýrladýðý ‘21. Yüzyýlýn Eðilimleri-2015’  baþlýkla raporda, Türkiye’nin çýkarlarýnýn Ýran, Rusya ve Çin ile birleþtiði açýkça saptanmýþtýr.
ABD, ülkemizin Asya ile yakýnlaþma sürecini daha 1995 yýlýndan itibaren görmüþtür. 2000 yýlý, ABD’nin Türkiye politikasýnda bir dönüm noktasýný iþaretlemiþtir. ABD ordusunun ülkemiz þehirlerini iþgal amaçlý ‘Binyýlýn Meydan Okumasý 2002’ Tatbikatý’nýn hazýrlýklarýna o tarihte giriþilmiþtir. Lozan’ýn yýldönümü olan 24 Temmuz 2002 günü baþlatýlan bu tatbikat, artýk ABD ile Türkiye’nin cephe cepheye geldiklerini bütün çýplaklýðýyla ortaya koymuþtur. ABD’nin arkada kalan dönemde, Delta Force denen özel kuvvetleri aracýlýðýyla PKK’nin üç bin kiþilik birliðini eðitmesi, Barzani’ye Türkiye’ye karþý kullanýlmak üzere 200 stinger füzesi vermesi, Yunanistan’ý iki uçak gemisi ve modern silahlarla donatmasý, en son PKK’ye terör operasyonlarýnda kullanmasý için 125 milyon dolar vermesi ve Girit adasýna yaptýðý askerî yýðýnak, Türkiye’ye karþý düþmanca bir hazýrlýðýn açýk iþaretleridir.
Bu koþullarda, millî çeliþme, artýk diðer çeliþmelerin çözümünü belirlemektedir. Türkiye’nin geleceðinin Kuzey Irak ve Kýbrýs’ta düðümlendiði bir sürece girmiþ bulunuyoruz. ABD, bölgemize yeni bir harita çizmek amacýyla müdahalede bulunmaktadýr. Kuzey Irak’ta bir kukla devletin kurulmasý, ABD stratejisinin vazgeçilmez unsurudur. ABD’nin stratejik hedefi, Orta Asya’yý denetim altýna almaktýr. Kuzey Irak, hem Orta Asya’nýn ele geçirilmesi hem de Orta Doðu’nun kontrolu açýsýndan, ABD için belirleyici önemdedir. ABD’yi Kukla  devlet kurmaktan vazgeçirmek, emperyalist devlet olmaktan vazgeçirmek anlamýna gelmektedir.
Türkiye’nin ABD emperyalizmiyle çeliþmesi, artýk baþ çeliþmedir. Türkiye’nin sorunlarýnýn çözümü, ABD emperyalizminin denetiminden kurtulmasýna baðlýdýr.

III. KRÝZDEN DEVRÝMCÝ ÇIKIÞDevrim Milletin Ýhtiyacý Haline Geliyor
Türkiye, Batý’dan yöneltilen dayatmalara mecbur ve mahkum deðildir. ABD’nin her hamlesine verilecek cevaplar vardýr. Ve en önemlisi, artýk çýkmaza giren, ABD’dir. Ekonomisi çökmekte olan ABD’nin hiçbir çýkýþ yolu bulunmuyor. Türkiye’yi iþgal gibi ulaþýlamayacak hedefleri önüne koymak zorunda kalmasý, ABD’nin çýkmazýný yansýtýyor.
Türkiye ise çýkmazdan kurtulma sürecine girmektedir. Türkiye, varlýðýný sürdürebilmek için, ABD’den gelen tehdide karþý Kýbrýs ve Kuzey Irak’ta direnmek mecburiyetiyle karþý karþýya býrakýlmýþtýr. Bu direnmenin, millî devleti ortadan kaldýran Avrupa Birliði’ne girme stratejisi içinde gerçekleþtirilemeyeceði ortaya çýkmýþtýr. Türkiye’nin AB aday üyeliðinden ve Avrupa Gümrük Birliði’nden çekilerek,  Batý denetiminden kurtulmasý gündeme girmiþ bulunuyor.
ABD’nin Irak’a saldýrýsý, Türkiye’yi kaçýnýlmaz olarak baðýmsýzlýkçý ve halkçý çözümlere yöneltiyor. Mevcut Olaðanüstü Hal Kanunu ile Seferberlik ve Savaþ Kanunu, Türkiye’nin bu gibi durumlarda neler yapabileceðini düzenlemiþtir. O nedenle ABD’nin Türkiye’ye dayatmalarý, Türkiye ekonomisi için bir çöküþ deðil, çýkýþ sürecinin kapýsýný açmaktadýr.
Türkiye, Birinci Dünya Savaþý yýllarýnýn sonunda yaþadýðý tarihinin en derin krizinden devrimle çýkmýþtý.  Bugün yine öyle bir sürecin eþiðine gelmiþtir. Türkiye’nin önündeki devrim, emperyalizm güdümlü büyük faizcileri, dolar ve borsa vurguncularýný, hortumcu takýmýný ve tarikat þeyhlerini tasfiye edecektir. Millet, bu emperyalist güdümlü mafyayý tasfiye edemezse, Türkiye’nin millî devleti tasfiye olacaktýr. Artýk devrim, milletin ihtiyacý haline gelmektedir.
Bu koþullarda Ýþçi Partisi’nin ‘Millî Hükümetin Ýlk Ýþleri’ baþlýklý programý, bölge merkezli politikasý ve Avrasya Seçeneði, kaçýnýlmaz olarak uygulama gündemine girmekte, Türkiye’nin programý olmaktadýr.Millet Direnir, Millî Devlet Direnir, Millî Ordu Direnir
Devletler baðýmsýzlýk, milletler kurtuluþ, halklar devrim istiyor. Bu üç akým, çaðýmýzýn ana akýmlarýdýr. Milletin, millî devletin ve millî ordunun direnmesi, ‘Emperyalizm, Millî Kurtuluþ Savaþlarý ve Emekçi Devrimleri Çaðý’nýn tunç kanunudur.
Niçin tunç kanunudur’ Çünkü toplumsal-ekonomik temele dayanýr. Baþta iþçi sýnýfý, köylülük ve esnaf-zanaatkâr olmak üzere millî sanayici ve tüccarýn menfaatleri millî devletin yaþamasýný gerektiriyor. Ordu, bu çýkarlarýn silahlý gücüdür. Bu çýkarlar,  bir süre zaafa uðratýlabilir, fakat teslim alma noktasýna gelince, bu iþin barýþçý yoldan tamamlanmasý mümkün deðildir. Bütün örnekler, bu tezi doðrulamýþtýr. Irak veya Yugoslavya’nýn barýþçý yoldan teslim alýnamadýðý, millî devlet için silahla direndiði bir dünyada, Türk devleti ve ordusunun direnmeyeceðini düþünmek, büyük yanýlgýdýr. 1918 yýlý koþullarýnda, Dünya Savaþý yenilgisinden sonra bile silaha sarýlan ve bugüne göre çok daha olumsuz koþullarda zafer kazanan Türk milletinin ve ordusunun ABD’ye boyun eðeceði iddiasý, emperyalist devletlerin psikolojik savaþ yalanlarýnýn ötesinde bir dayanaða sahip deðildir.
Türkiye Cumhuriyeti, silahla kurulmuþtur ve ancak silahla yýkýlabilir. Bütün olumsuz koþullara raðmen, Türk devletini yýkamayacaklardýr. Bu yýkýmýn, millî cevabý gündemdedir.
Yalnýz Kurtuluþ Savaþý pratiði deðil, son yýllarýn pratiði de, bu saptamamýzý doðruluyor: Türk ordusu, 1995 yýlý Mart ayýnda Çelik Harekâtý’ný gerçekleþtirerek, ABD’nin Kuzey Irak’taki hakimiyet alanýna girmiþtir. Bu askerî harekât, Türk ordusunun ‘kriz bölgelerine müdahale misyonu’nu reddetmesinin eylemli ifadesidir. Türk Silahlý Kuvvetleri, 1996 sonbaharýnda bir adým daha atarak, Irak hükümeti ve Barzani’yle birlikte ABD’nin Kuzey Irak’taki denetimine aðýr darbe indirmiþ, ABD’nin 3000 kiþilik özel kuvveti Guam adasýna gönderilmiþtir. Arkasýndan Batý destekli irticaya karþý  28 Þubat 1997 MGK kararlarý gelmiþtir. 1998 Aralýk ayýnda ise, ABD güdümlü Çevik Bir darbesi boþa çýkarýlmýþtýr. Türk ordusu, bu süreçlerden geçerek içindeki Batý destekli irticayý ve ABD iþbirlikçisi unsurlarý temizlemiþ ve cephesini Batý’dan gelen tehdide dönmüþtür. Millî ordunun direnme süreci, 2001 yýlý baharýnda Türkiye’nin Kuzey Irak’ta kukla devlet kurulmasýný ‘savaþ nedeni’ saymasýyla yeni bir aþamaya girmiþtir.
Partimiz, bu geliþmenin tarihî önemini baþýndan itibaren dikkatle saptamýþtýr. Bizi bütün siyasal kuvvetlerden ayýran bu doðru mevzilenme, devrime önderlik yeteneðimizin ve iktidar hedefine ilerlememizin belirleyici etkenlerindendir.
Biz Ýþçi Partisi olarak, þu an, Mustafa Kemal’in Samsun’a çýktýðý konumda bulunuyoruz. Baþka deyiþle, Türkiye, 1919 yýlýnda olduðu gibi, ancak silahla çözebileceði sorunlarla karþý karþýyadýr. Ülkemize Kýbrýs ve Kuzey Irak’tan yöneltilen tehdit, silahlýdýr. Ýç tehdit de, her an silahlý boyuta yönelecek eðilimler taþýmaktadýr. Bu durumda Türk ordusunun hem dýþ cephede, hem de iç hatlarda, emperyalizmi caydýracak ve gerekirse Türkiye’yi silahla savunacak bir güçte bulunmasý, Türkiye’nin geleceði açýsýndan canalýcý önemdedir.
Bu yaþamsal sorunu anlamayan, üstelik ‘solculuk’ iddiasýnda bulunan güçler vardýr. Bu gruplarýn strateji düzlemindeki en temel hatalarý, bugünkü millî mevzilenmeyi ve  ordunun bu mevzilenmedeki yerini ve önemini anlamamýþ olmalarýdýr veya baðlantýlarý nedeniyle anlamamak zorunda bulunmalarýdýr. Oralardan esen görüþler, zaman zaman partimiz saflarýný da etkilemektedir.
Vatan savunmasýnýn ön plana çýktýðý koþullarda, Öncü Parti’nin görevi, Türkiye’nin milleti, devleti ve ordusuyla direnmesini saðlamak deðilse nedir’ Sömürge olan bir Türkiye’de hangi devrimci görev yerine getirilebilecektir’ O zaman ordunuz yoksa, yeniden ordu inþa etmeniz gerekecektir. Peki ordunuz varken, niçin direnmesi için gayret göstermiyorsunuz’
Ordu direnecektir de, aslýnda ‘sol’olduðu söylenen saflardaki tartýþma ‘Biz direnecek miyiz’ sorusuyla ilgilidir. Emperyalizme direnmek gibi bir niyeti olmayanlar, ordunun da direnmeyeceðini ispat peþindedirler. Böylece teslim olmak kolaylaþtýrýlýyor. Bu yanlýþ mevzilenmede diretenler, halkýmýzdan kopmuþ ve  SüperNATO’nun avuçlarý içine düþmüþlerdir. Silinmelerinin ve artýk SüperNATO görevleri bile yapamayacak hallere düþmelerinin temel nedeni budur.
Emperyalizme direnmek kararýnda olan Ýþçi Partisi ise, ordunun direneceðini kanýtlýyor. Yine Ýþçi Partisi, ordunun direncini saðlamlaþtýracak, ordu ile millet arasýndaki baðlarý pekiþtirecek politikalarý üretiyor ve bütün Millî Kuvvetlere direnme yönünü gösteren yapýcý bir tavýr alýyor. Emperyalizmin Milli Kuvvetler veya ordu içinde ikilik çýkarma, fesat yaratma, ‘sol’ gösterip saflarý bölme tertiplerine karþý olaðanüstü bir uyanýklýk göstermemiz gereken günlere giriyoruz.
Baþkasý bu politikalarý izlemiyor, doðru. Çünkü onlar, emperyalist sitemin içindeler, emekçi halký temsil etmiyorlar, vataný savunmak ve devrim yapmak gibi bir sorumluluðun altýna girmiþ deðiller. Ordunun emperyalizme direnmesi, en baþta emekçilerin ve siyasal düzlemde de devrimcilerin meselesidir. Yanlýþ Strateji Doðru Taktiklerle Düzeltilemiyor
Millî devletin daðýmasý ve milletin parçalanmasý sürecinin artýk sonuna gelinmektedir. Ortadoðu’da yeni bir harita çizmek için bölge üzerindeki tehdidini aðýrlaþtýran ve Türkiye’ye kirli para akýþýný Kuzey Irak koþuluna baðlayan ABD, sistem dýþý çözümlerin yolunu da göstermiþ oluyor. Önümüzdeki uzun olmayan erimde, Türkiye’nin AB stratejisinden vazgeçmesi ve Millî Hükümetin kurulmasý kaçýnýlmazdýr.
17-19 Aralýk 1999 günlerinde Ankara’da toplanan 5. Genel Kongremizin kabul ettiði Merkez Komitesi Raporu’nun önümüze koyduðu ve arkada kalan Erken Seçim döneminde de ýsrarla vurguladýðýmýz Kemalist Devrim’i tamamlama stratejisinin ve Millî Hükümet hedefinin doðruluðu kanýtlanmýþtýr ve önümüzdeki dönem daha kuvetle kanýtlanacaktýr.  
Arkada kalan dönemde millî kuvvetler içinde, strateji düzleminde iki tutum göze çarpýyordu. Biri AB stratejisine ses çýkarmayarak taktik planda direnmek ve millî devleti savunmaktý. Ýþçi Partisi ise, millî devletin Avrupa Birliði stratejisi içinde taktik çýrpýnýþlarla savunulamayacaðý görüþündeydi. Millî devleti savunmak ve refah toplumu inþa etmek için, Kemalist Devrim stratejisine dönmenin zorunlu olduðunu sürekli vurguladýk.
Üç yýllýk tecrübe, bir kez daha göstermiþtir ki, yanlýþ strateji doðru taktikler uygulanarak düzeltilemez. Türkiye, AB kapýsýnda çarmýha gerilmiþtir ve denetim altýna alýnmýþtýr. Dayatýlan program, Türk ordusunun Kýbrýs’tan atýlmasý, Ege’nin Türkiye’ye kapatýlmasý, Kuzey Irak’taki kukla devletin resmileþtirilmesi, Diyarbakýr beyliði kurulmasý, Ermeni Soykýrýmý’nýn kabul edilmesi, Ýstanbul’un Bizanslaþtýrýlmasý ve Patriðin ökümenik olmasý gibi kapsamlý bir programdýr. Bu programýn her maddesi, ‘ver kurtul’ sloganlarýyla hayata geçirilmek isteniyor. Oysa toplamýna bakýldýðý zaman, vermemiz istenen Türkiye devletidir, Cumhuriyet Devrimi’dir, toprak bütünlüðümüzdür, egemenliðimizdir ve baðýmsýzlýðýn arta kalan kaleleridir.
Her iki taraf da bilmektedir ki, Türkiye ne Avrupa’ya alýnacaktýr, ne de girecektir. Alýnacak olsaydý- Kýbrýs ve ege diye sorunlar olmazdý. ABD, bir hesaplaþma sürecinin yaþandýðýný biliyor ve boy ölçüþme anýna Türkiye’yi zayýf düþürerek ilerlemektedir. Türkiye4nin millî güçleri ise zaman kazanma hesaplarý yapmaktadýr. Oysa Avrupa kapýsý’nda Türkiye direnme gücünü yitirmektedir.  
Yanlýþ strateji, ellerinde mavi bayraklý, kendi devletine düþman kalabalýklar yaratmýþ, milletimizin bir bölümünü ABD ve AB güdümüne teslim etmiþtir. Kýsacasý Avrupa kapýsýnda milletimiz parçalanýyor, dayanaðýmýzý kaybediyoruz.
Bu tecrübeden sonra artýk Türkiye, AB aday üyeliðinden vazgeçme zorunluluðuyla karþý karþýyadýr. Ýþçi Partisi’nin en önemli baþarýsý, öncelikle bu yanlýþ stratejinin düzeltilmesine önderlik etmesidir. Gütme Modelinin Ýflasý
Millî Meclis, Millî Hükümet
Ýkinci olarak, millî kuvvetler içinde, 28 Þubat’tan bu yana hükümet modeline iliþkin iki ayrý tutum görülüyordu. Biri, gütme modeli diye adlandýrýlabilir. Ýkincisi ise, Ýþçi Partisi’nin temsil ettiði halk inisiyatifine dayanan Millî Hükümet politikasýdýr.
ABD’nin 3 Kasým Darbesi , hükümeti karþý kuvvetlere býrakýp, sonra çeþitli yollardan gütme politikasýnýn iflasýný da ilan etmiþtir.
Durum, Kurtuluþ Savaþý dönemindeki gibidir. Gütme politikasýyla Kurtuluþ Savaþý verilemezdi. Mustafa Kemal, Ýstanbul hükümetini etkisiz kýlarak  Milli Hükümet kurduðu için, bütün milleti ve imkanlarý seferber edebilmiþ ve Anadolu Ýhtilali’ni zafere ulaþtýrabilmiþti.  Bugün de Millî Hükümet kurmak, Millî Devleti kurtarmanýn merkezi görevidir ve þarttýr.
Millî Hükümetin kurulmasý, Türkiye’nin ihtiyacý ve tarihî zorunluluk haline gelmiþtir. Ýþçi Partisi, ABD tehdidine karþý milletin geleceðini temsil eden doðru mevzilenmesiyle ve krizden devrimci çýkýþ programýyla Millî Hükümetin merkezinde yer alacaktýr.
Bu durumda 6. Genel Kongremiz, Partimizin önüne millî kuvetleri Millî Hükümet hedefiyle birleþtirme, halk hareketiyle kurullacak bir Millî Hükümetin kuruluþuna katýlma ve Türkiye’yi yönetme görevini koymaktadýr.Ýkili Ýktidar Durumu ve Ýstikrarsýzlýk
ABD, Orta Asya’yý denetim alma hedefine yönelik dünya stratejisinde Türkiye’ye özel bir görev yüklemek istiyor. Bu görev, 1990’larýn baþlarýndan itibaren ABD belgelerinde ‘Kriz bölgelerine müdahale misyonu’ diye belirtiliyor. Türkiye politikasýndaki kamplaþma bir süredir bu eksene oturmaktadýr. ABD güdümlü yönetimler ve en son AKP yönetimi, ‘Mehmetçiðin kanýný satma’ politikasý diye özetlediðimiz bu misyonu benimserken, Türk Silahlý Kuvvetleri, 1995 Martý’ndaki Çelik Harekâtý’ndan bu yana kriz bölgelerinde ABD çýkarlarý için ateþe sürülmeyi reddetmektedir.
Bu süreçte 28 Þubat’la birlikte Türkiye’de ikili iktidar durumu ortaya çýkmýþtý. ABD güdümlü iktidarlarýn karþýsýnda Türk Ordusu’nun da içinde bulunduðu Milli Kuvvetlerin iktidar odaðý oluþmuþtur.
SüperNATO’nun 3 Kasým 2002 darbesiyle ABD, hükümeti bütünüyle ele geçirmiþ bulunuyor. Þimdi iki iktidar odaðý, birbirinden daha da ayrýþmýþtýr. Ýkili iktidar durumu, netleþmiþtir. Bu tablodan istikrar cýkmaz. Yükselen savaþ tehdidi, durumu daha da vahim kýlmaktadýr.

Türkiye Devleti ve Ordusunu Ýçerden Vuran
AKP Hükümetinin Halk Ýnisiyatifiyle Bertaraf EdilmesiMillî Devlet ve Ordu, hükümet mevzilerinden kuþatýlmýþ bulunmaktadýr. Hükümet, Kýbrýs ve Kuzey Irak cephelerinde direnen Millî Kuvvetleri arkadan vurmaktadýr. Hükümette yer alan bakanlarýn çoðu tarikat mensubudur. Cumhuriyet yýkýcýlýðý hükümet mevzilerine kurulmuþtur.  Türkiye, böyle bir hükümetle devam edemez, savaþ koþullarýný göðüsleyemez ve krizi aþamaz.
AKP yönetimi, daha hükümet kurulmadan Türkiye’yi tehdit eden Batý devletleriyle tertipler içinde olduðunu ortaya koymuþtu ve hükümet kurulduktan sonra bu rolünü, bu kez iktidar olanaklarýyla sürdürüyor. AKP liderlerinin ABD’nin Kýbrýs, Kuzey Irak ve sözde ‘Ermeni soykýrýmý’ konusundaki dayatmalarýna tam teslim durumunda olduklarý apaçýk meydandadýr. ABD, AKP hükümetine bir taktik serbestî alaný býrakmamýþtýr.  Ýþçi Partisi’nin erken seçim boyunca belirttiði gibi, AKP bir devlet darbesiyle hükümete getirilmiþ olsa da, Türkiye’yi yönetememekte ve ABD’nin kendisine dayattýðý programý uygulayamamaktadýr.
Türkiye’nin kendisini içerden vuran bir hükümete tahammülü yoktur. Bu durumda, AKP iktidarýna karþý güçlü bir halk hareketinin koþullarý olmaktadýr. Öyle görülüyor ki, bu halk hareketi, yalnýz AKP’ye oy vermeyen kitleyi deðil, AKP’ye oy veren kitleyi de kucaklayacaktýr.Millî Kuvvetlerin Birliði
65 milyonluk milleti oluþturan iþçiler, çiftçiler, küçük sermaye ve millî sermaye sýnýflarýnýn ittifak ve iktidar koþullarý doðmuþtur.
Partimiz 5. Genel Kongre’de Üç Birlik siyasetini saptamýþ ve görev olarak belirlemiþti.
Millî çeliþmenin belirleyici olduðu koþullarda, bütün millî kuvvetlerin birliði için gerekli zemin oluþmaktadýr. Geldiðimiz aþamada, artýk Kemalist-Sosyalist ittifakýný deðil, tekmil milletimizin birliðini öne çýkarmak durumundayýz.
Halk ile ordu arasýndaki birlik de hýzla pekiþmektedir. Kuzey Irak ve Kýbrýs üzerinden yöneltilen tehdide karþý direnmede gösterdiði kararlýlýk, Silahlý Kuvvetlerimize duyulan güveni güçlendirmiþtir.
Türkiye Cephesi’nin inþasýnda iki ittifak düzlemi görülüyor.
Birincisi siyasal ittifak düzlemidir. Kýbrýs ve Kuzey Irak’ta Türkiye’nin baðýmsýzlýk ve bütünlüðünü savunacak bir eylem birliði için geniþ bir zemin oluþmuþtur.
Ýkincisi ise stratejik ittifak düzlemidir ve program temelinde yapýlacak ittifaklarý içermektedir. Millî devletin savunulmasý ve Kemalist Devrim’in tamamlanmasý, stratejik ittifakýn esas programýdýr.
6. Genel Kongremizin görevlendireceði Merkez Komitemiz, millî kuvvetleri Millî Hükümet amacýyla birleþtirme görevini baþarýyla yerine getirecektir.Avrasya Ýttifakýnýn Ýnþasý
Partimiz, 1995 yýlý Nisan ayýnda Avrasya Seçeneði programýný yayýmladý. Bu Program, 22-24 Kasým 1996’da 4. Genel Kongre tarafýndan kabul edildi.  1996 ve 2000 yýllarýnda I. ve II. Uluslararasý Avrasya Konferanslarýnýn toplanmasýna önderlik ettik. Ortadoðu’lu ve Balkan’lý komþularýmýz yanýnda, Rusya ve Çin Halk Cumhuriyeti baþta olmak üzere Avrasya ülkeleri ile Türkiye arasýndaki iliþkilerin geliþtirilmesi ve bir Avrasya Cephesi’nin inþasý için baþarýlý çalýþmalar yürüttük. Bu çalýþmalarýmýz, insanlýk tarihini etkileyen önemde sonuçlar vermektedir.
Türkiye’nin de baðýmsýz bir devlet olarak içinde yer alacaðý Avrasya Ýttifaký’nýn kuruluþu için koþullar olgunlaþmaktadýr. Þanghay Ýþbirliði Örgütü, bu yönde atýlmýþ çok önemli bir adýmdýr.
Avrasya’nýn emekçi ve millî devrimci partilerinin dayanýþmasýný örgütleyen bir Avrasya Dayanýþmasý’nýn kurulmasý da gündemdedir. Bilindiði gibi 2000 yýlý Nisan ayýnda gerçekleþen 2. Uluslararasý Avrasya Konferansý’nda yedi partiden oluþan bir Avrasya Ýnisiyatifi Komitesi seçilmiþ ve Komitenin yürütme görevi de Partimize verilmiþti. Önümüzdeki yýl toplayacaðýmýz 3. Uluslararasý Avrasya Konferansý’nýn gündemi, Avrasya Dayanýþmasý Programý’ný kararlaþtýrmak ve Yürütme Komitesi’ni belirlemek olacaktýr.


IV. TEORÝ, STRATEJÝ VE  PROGRAMDA ISRAR    Ýþçi Partisi Erken Seçimde Görevini Yaptý
Partimiz, kendi tarihindeki göreli en doðru, en güçlü dönemini yaþamaktadýr. Teorik temelimiz oldukça saðlam, programýmýz büyük ölçüde doðru ve siyasetlerimiz halkýmýzýn devrimci ihtiyaçlarýna þimdilik cevap veren düzeydedir. Büyük devrimci önder Mustafa Kemal Atatürk’ün deyiþiyle tarihin maddesini anlýyoruz.
Partimiz, krize devrimci çözümün öncü müfrezesidir. Geçmiþte ‘Tarihin pususuna yatmak’ diyorduk. O çözüm aþamasýna kadar görevimiz, kuvvet  toplayarak ilerlemektir. Bugün düne göre daha geri bir noktada deðil, daha ilerdeyiz. Partimiz Türkiye’de ameliyat gerektiði zaman görev verilecek hükümet seçeneði olarak halkýn önemli bir kesiminin belleðine yerleþmiþtir.
Bizim stratejik mücadele ilkelerimiz, öncülerden oluþan bir parti inþa etmek, kuvvet toplamak ve fýrsat kollamaktýr. Toplam olarak baktýðýmýz zaman, 3 Kasým 2002 Seçimi’nden kuvvet kaybederek deðil, önemli öncü kuvvetler kazanarak ve halkýmýzýn önemli bir kesiminin iktidar tercihleri arasýna girerek çýktýk. Topladýðýmýz kuvvet, Partimiz tarihinde görülmedik boyutlardadýr. Bizim ölçümüz budur. Kuvvet kaybetmediðimiz, tersine kuvvet topladýðýmýz için, seçimden yenilgiyle çýkmýþ deðiliz. Her düzeydeki önderliðimizi ülkemizin çok deðerli öncü kadrolarýyla güçlendirmek, milletimizin mücadelesine önderlik yeteneðimizi yükseltmek ve Örgütlenmede Büyük Atýlýmý gerçekleþtirmek için, esaslý bir birikim yarattýk. Hasan Yalçýn Kongresi olarak adlandýrdýðýmýz 6. Genel Kongremize bu birikimle giriyoruz.
Teori Program ve Siyasetleri Öncü Yapar
Türkiye, derinleþen kriz koþullarýnda devrimci çözümlere ilerliyor. Ýþçi Partisi’nin milletimize önderlik ederek Kemalist Devrim’i tamamlama programýný uygulayacaðý tarihî bir döneme girdik. Bu koþullarda Partimizin öncü karakterini güçlendirmek ve halka önderlik yeteneðini geliþtirmek görevleriyle karþý karþýyayýz.
Birçok örgütümüz ve üyemizi, henüz bu görevlere yeterince hazýrlayabilmiþ deðiliz. Toplumda yüzen gezen görüþ ve deðerlendirmeler, Partimiz saflarýný da etkilenmektedir. Partimizin teori, strateji, program ve siyasetlerini, komþularýmýzýn veya çevremizdeki sýradan insanlarýn görüþlerine göre gözden geçirme önerilerine rastlanmaktadýr.
Bilinç, kitlelere dýþardan mý verilir, yoksa kitleler kendiliðinden mi bilinçlenirler’ Baþka deyiþle kitleleri öncü parti mi bilinçlendirir, yoksa kitleler mi öncü partinin teori, program ve siyasetlerini belirler’
Bu, yüzyýllýk bir tartýþmadýr. Devrim pratikleri içinde çözüme kavuþturulmuþtur. Ancak öncü partiler, kitleler içinde çalýþtýklarý için, bu sorunla sürekli olarak iç içe yaþarlar.
Teori, program ve siyasetleri, halk yapmaz, öncüler yapar. Öncü parti, kuþkusuz kitlle çalýþmasý içinde halkýn toplumsal- ekonomik durumunu ve taleplerini öðrenir.  Ancak bilginin sistemli, bilimsel bilgiye, teoriye, stratejiye, programa ve siyasetlere dönüþtürülmesi, öncünün iþidir.
Bazý arkadaþlarýmýz, insanlýðýn büyük tecrübelerini bir kenara býrakarak, teori, program ve siyasetleri, sýradan insanlardan öðrenmeye kalkýyorlar. Oysa kitlelerin kendiliðinden bilinçlenmeyeceðini, ancak bir öncü tarafýndan bilinçlendirileceðini yeniden tartýþacak deðiliz. Bunlar, insanlýðýn arkada býraktýðý, cevaplarý kesin olarak verilmiþ sorulardýr.

Teorik Kýlavuzumuz: Bilimsel Sosyalizm
Açýkça belirtilmese bile, seçim sonuçlarýndan acaba sosyalizmden söz etmesek gibi bir ders çýkaran üyelerimiz vardýr.
Partimizin dünyayý anlamadaki teorik anahtarý ve dünyayý deðiþtirmedeki eylem kýlavuzu, Bilimsel Sosyalizm’dir.
Bilimsel Sosyalizm, Atatürk’ün ‘Hayatta en hakiki yol gösterci’ diye tanýmladýðý bilimin kendisidir; insanlýðýn bilimde ulaþtýðý doruktur.
Kuþkusuz Bilimsel Sosyalizm, mutlak gerçeði elinde tuttuðu iddiasýnda deðildir; doðrunun göreli olduðunu kabul eder ve gerçeðe daha fazla yaklaþma iddiasýndadýr. Bilimin kaynaklarý, üretimdir, bilimsel deneydir ve toplumsal pratiktir. Ýnsanlýðýn bu üç kaynaktan beslenen bilimsel hazinesi zenginleþtikçe, Bilimsel Sosyalizm de gerçeði daha doðru açýklar.
Bilimsel Sosyalizmin reddedilmesi veya ihmal edilmesi, aslýnda bilimin reddedilmesidir. Biz, nasýl doða bilimlerinde insanlýðýn bilimsel birikimini özümsemeye çalýþýyorsak, ayný tutum toplum bilimleri için de geçerlidir. Ne var ki, toplum bilimi, toplumsal sistemi anlama ve deðiþtirme sorununu gündeme getirdiði için, daha inatçý bir sansürle ve baskýyla karþý karþýyadýr. Bilimsel Sosyalizmi bir yük gibi gören tavrýn kaynaðý da, kapitalist ve emperyalist sistemdir. Bu konudaki önyargýlar, yüzyýllar boyunca sistem tarafýndan topluma yerleþtirilmiþ, tabulara dönüþmüþtür.
Oysa bilimsel sosyalizm bir yük deðil, bir zafer kýlavuzudur, doðru yolda ilerlemenin, vatana ve millete baðlýlýðýn, halkýn çýkarlarýný savunmanýn güvencesidir. Bu nedenle Öncü Parti, tabular önünde boyun eðmeyecektir, halka da bunu öðretecektir.
Atatürk’ün niçin Türk Devrimi’ne baþarýyla önderlik ettiði  ve doðru bir program saptadýðý üzerinde durulmalýdýr. Bu sorunun cevabýný, genç zabit Mustafa Kemal’in henüz 23 yaþýnda iken, daha 5 Ocak 1904 günü not defterine yazdýðý þu cümlede bulabiliriz: ‘Evvela sosyalist olmalý, maddeyi anlamalý.’ (Atatürk’ün Bütün Eserleri, c. I, s. 15)
‘Maddeyi anlamak’, bunun için demokratik ve sosyalist devrimlerin teorik ve pratik birikimini deðerlendirmek, Atatürk’ün bütün baþarýlarýnýn sýrrýdýr. Bilimi kýlavuz kabul etmede hiçbir baðnazlýðý olmayan Atatürk, Sovyet Devrimi’nin kendisi için bilimsel bir kaynak olduðunu açýkça ve vurgulayarak ifade etmiþtir. Lenin’in emperyalizm teorisine dayanan zalim ve mazluk milletler kamplaþmasý, devrimin doðuya kaydýðý deðerlendirmesi, Asya devrimciliði gibi teorik anahtarlar, halkçýlýk ve devletçilik ilkeleri hep Atatürk’ün Sovyet Devrimi tecrübelerinden esinlendiði verilerdir.
Mustafa Kemal, ‘maddeyi anladýðý’, yani toplumun maddî sürecini doðru tahlil ettiði için, daha 1906 yýlýnda bir millî devlet projesi yapmýþtý, Osmanlý devleti ve toplumunun baðýmsýz bir cumhuriyete doðru gittiðini görüyordu. Ancak millî devlet henüz tarihin gündemine gelmemiþti. Bu yüzden Mustafa Kemal, bir süre tarihin kenarýna itilmiþ gibi görüldü. Ancak  Meþrutiyet tecrübesi, Osmanlý devletini yaþatma çabalarýnýn sonuçsuz kalmasý ve Birinci Dünya Savaþý tecrübesi, Mustafa Kemal’in devrimci çözümünü kaçýnýlmaz olarak gündeme getirdi ve Atatürk 1919 baþýnda kurtarýcý olarak tarih sahnesine çýktý.
Devrimci önderin Kurtuluþ Savaþý pratiði de çok iyi incelenmelidir. 1920 yýlýnda Devlet Sosyalizmini benimsemekte, hatta Hakimiyeti Milliye gazetesinin baþyazýlarýnda Türkiye’ye özgü, baðýmsýz bir Bolþevikliði savunmaktadýr. 1920 yýlý 13 Eylül günü Anayasa taslaðý olarak Meclis’e sunduðu Halkçýlýk Programý, Bilimsel Sosyalizmin ýþýðýnda hazýrlanmýþ esaslý bir programdýr. Nitekim bu önerinin Meclis’te aylarca tartýþýlmasýndan sonra 20 Ocak 1921 günü kabul edilen 1921 Anayasasý, ‘þuralar’ sistemini getirir ve Atatürk o zaman Anayasa’daki þuralarýn ‘Sovyetler’ anlamýna geldiðini açýkça belirtir. Yine Atatürk, o zaman samimî olarak Komünist Enternasyonal’e üye olmak için baþvurmuþ, fakat Komintern’in baþýndaki dünya gerçeðinden kopuk Troçki-Zinoviev grubu, bu baþvurunun önemini anlayamamýþtýr.
Türk Devrimi ile Sovyet Devrimi arasýndaki baðlantý, teoriden önce pratik düzlemindedir. Mazlum Türkiye’nin Çanakkale’de emperyalizme direnmesi, Rus Çarlýðý’nýn yýkýmýný getirdi ve  Sovyet devrimi’nin yolunu açtý. Sovyet Devrimi ise, Türkiye’yi paylaþmak izsteyen üç emperyalistten biri olan Çarlýðý yýktý ve Türkiye’nin kurtuluþ savaþý için saðlam bir cephe gerisi yarattý. Çanakkale direniþi olmasa, Ekim devrimi olmazdý ve Ekim devrimi olmasa Türk Devrimi olmazdý. Bugün Türkiye’de Bilimsel Sosyalizmin reddedilmesi, aslýnda Türk Devrimi’nin gerçekleþmesi koþullarýnýn reddedilmesidir. Atatürk, gökten gönderilmemiþtir; pratiði ve bilgi birikimiyle, çaðýmýzýn devrimci akýmlarýnýn tecrübeleri içinde Atatürk olmuþtur.
Türk Devrimi de, kendi mecrasý içinde ve dünya devriminin tecrübelerinden de yararlanarak doðru çözümlere varmýþtýr. 1923 Ýzmir Ýktisat Kongresi’nden sonra uygulanan bireysel giriþimciliðin çözüm olmadýðý 1930’a doðru saptanýr ve devletçilik kabul edilir. 1930’lardaki resmî metinlerde ve ders kitaplarýnda, Kemalist önderliðin felsefesinin ‘Pratik Maddiyetçilik’ ve doktrininin de ‘Devlet Sosyalizmi’ olduðu ifade edilir. ‘Pratik maddiyetçilik’ kavramýný, Marx ve Engels, 1845-46 yýllarýnda ‘Komünizm’le eþanlamlý olarak kullanmýþlardýr.
Atatürk’ün ‘Yurtta barýþ, cihanda barýþ’ sloganý da, aslýnda sosyalizmin ülküsüdür.
Bizzat Atatürk’ün esin kaynaklarý arasýnda yer alan Bilimsel Sosyalizmin Atatürkçülük adýna reddedilmesinin ‘Atatürkçüleri’ ne hale getirdiðini görüyoruz. Bugün kendilerini ‘Atatürkçü’ diye tanýmlayanlar, hiçbir konuda Atatürk’e benzeyen devrimci bir tutum içinde bulunmuyorlar. Hatta Avrupa Birliði projesinin peþine düþerek, Atatürk’ün kurduðu  millî devleti yýkma ve Atatürk’ün Altý Ok programýndan bütünüyle vazgeçme durumuna bile düþmüþler, ne yazýk ki Kemalizmin köhnediðini iddia eden  Batý’lý emperyalistlerin kampýna iltihak etmiþlerdir. Ýþçi Partisi’ni bu tür rezilliklerden kurtaran kýlavuz, Bilimsel Sosyalizmdir.
Bize Bilimsel Sosyalizmin Partimize zarar verdiðini söyleyen dostlarýmýz, Ýþçi Partisi’nin programýnýn, stratejisinin ve siyasetlerinin doðru olduðunu kabul ediyorlar. O zaman düþünmeleri gerekir, Ýþçi Partisi niçin doðru program ve siyasetler üretebilmiþtir’ Bunun baþlýca nedeni, Ýþçi Partisi’nin ayaklarýný Türkiye topraðýna basarak yürüttüðü devrimci pratikler içinde yaratýlmýþ olan teorik birikimdir. Ýþçi Partisi, bu teorik birikimle dünyayý ve Türkiye’yi anlamaya çalýþýr; olgulardan, yani pratikten hareket eder; teorisini pratiðe bakarak düzeltir ve geliþtirir.
Hiçbir dostumuz, bizden bu tutumumuzu deðiþtirmemizi beklememelidir; tam tersine daha geliþmiþ program, strateji ve siyasetler üretmemiz için, bu tutumda diretmemizi istemelidirler. Aksi takdirde Ýþçi Partisi de, diðer sistem partileri gibi olur, sistemin içinde sýkýþýr, Kemalist Devrim sahipsiz ve Türkiye toplumu öncüsüz kalýr. Ýþçi Partisi, Ergenekon’daki demirci gibidir. Bilimsel Sosyalizm de, o demircinin ateþi yakma ve demiri dövme ustalýðýdýr.Stratejimiz: Kemalist Devrim’i Tamamlamak
Ýþçi Partisi, bilimsel bir tahlil yaparak, toplumumuzun içinde bulunduðu süreci saptýyor ve önümüzdeki devrimci adýmýn millî demokratik devrim olduðunu belirliyor. Türkiye’nin yüz elli yýldýr devam eden millî demokratik devriminin en güçlü atýlýmý, Kemalist Devrim’dir. Bu nedenle toplumumuzun önündeki devrimci görev, Türkiye’ye özgü zeminde tanýmlanacak olursa, Kemalist Devrim’i tamamlamaktýr.
Ýþçi Partisi, yolu adým adým katetme, yemeði lokma lokma yeme gerçeðini kavrayarak, Kemalist Devrim’i tamamlama stratejisini de kendi içinde alt aþamalara bölmüþtür. Partimizin ‘Millî Hükümetin Ýlk Ýþleri’ programý, bu bilimsel ve devrimci tavrýn ürünüdür. Ne var ki, Erken Seçim tecrübesini tartýþýrken, bazý arkadaþlarýmýzýn hortumcunun malýna elkoyma, iç borçlarý takside baðlama ve içerdeki dolarý ve euroyu Türk Lirasýna çevirme gibi program hedeflerinin bize oy kaybettirdiðinden yakýndýklarýný gördük.
Bu üç madde, Türkiye’nin  mafya ekonomisinden kurtulmasýnýn olmazsa olmaz koþullarýdýr. IMF’nin Ýstikrar Programý’nýn bu maddeleri hayata geçmek dýþýnda bir seçeneði yoktur. Ve her üç madde de mecburen ve kesinlikle uygulanacaktýr. Yoksa Türkiye sömürge olur. Matematik gerçek budur.
Üstelik her üç uygulama da, kapitalizmin dýþýnda deðil, kapitalizmin içindedir. Hiçbir kapitalizm, hortumcuyu, büyük tefeciyi ve yabancý para erbabýný tepesinde tutarak ilerleyemez. Millî para, kapitalist geliþmenin de þartýdýr.
Ýþçi Partisi’nin tarihsel devrimci iþlevi, bugünkü aþamada mafya ekonomisinin tasfiyesidir. Bunu önüne koymayacak ve toplumu bu hedeflere seferber etmeyecekse, Ýþçi Partisi’ne gerek yoktur. O nedenle Partimiz içindeki bu tür yakýnmalar, oy almak için diðer sistem partilerine benzeme önerilerilerinden baþka bir anlam içermemektedir.
Kaldý ki Kemalist Devrim’in tamamlanmasý, mafya ekonomisinin tasfiye edilmesinin ötesinde uygulamalarý içermektedir. Kemalist Devrim’den
Kesintisiz Olarak Sosyalizme Ýlerlemek
Atatürk, kendinden önceki devrimci pratiði ve Cumhuriyet’in ilk döneminin tecrübelerini deðerlendirerek, 1930’larda Kemalist Devrim’in programýný Altý Ok olarak formülleþtirdi.  Bu doðru bir çözümdü. Atatürk, Türkiye’nin demokratik devrim döneminde olduðunu saptamýþ, Fransýz devrimi’nin yolunu izleyeceðimizi belirtmiþ, ancak emperyalizm çaðýnda bir Ezilen Dünya ülkesi olduðumuzu saptayarak, Batý’nýn geliþmiþ kapitalist ülkelerinden farklý bir demokratik devrim programý belirlemiþti. Halkçýlýk, devletçilik ve devrimcilik, henüz taze yaþanmakta olan Sovyet Devrimi’nden alýnmýþtý ki, diðer Ezilen Dünya ülkeleri için de model oluþturdu. Mazlum milletlerin gecikmiþ demokratik devrimleri, halkçý, devletçi ve devrimci olmaya mecburdu. Bu halkçýlýk, devletçilik ve devrimcilik, ayný zamanda Kemalist Devrim’in tamamlanmasýyla kesintisiz olarak sosyalizme geçmenin dinamiðini ve temelini de ifade etmektedir.
Öncü Parti, önündeki devrimci aþamadan sonra hangi programý izleyeceðini saptar ve saptamýþtýr. Toplumumuz, Kemalist Devrim’i tamamlayýp orada kazýk çakmayacaktýr. Atatürk de, bunu gördüðü için, ‘Çaðdaþ uygarlýðýn önünde olmak’ gibi ucu açýk, devrimci bir formül belirlemiþ ve ‘arasýz devrimler’in birbirini izleyeceðini vurgulamýþtýr. Yine Atatürk, toplumlarýn ilerde zalim ve mazlum kelimelerinin yeryüzünden silineceði; sýnýf, renk ve ýrk farklarýnýn kalmadýðý birer yüksek insanlýk kitlesine dönüþeceðini ve bir uyum dünyasýnýn kurulacaðýný da bilimsel gerçeklerden hareket ederek belirtmiþtir. Atatürk, bir gün tarihin duracaðý gibi bir safsataya hiçbir zaman baðlanmadý; emperyalizmin mahv ve nabut olacaðýný güneþin doðmasý kadar kesin bir gelecek olarak saptamýþtý ve Kemalist Devrim’in tamamlanmasýndan sonra ilerlenecek yeni bir aþama olduðunu da biliyordu. Dahasý Atatürk, birkaç kez tanýmladýðý gibi, insanlýðýn sýnýfsýz bir geleceðe ilerlediðini de görüyordu.
Öncü Parti’nin Kemalist Devrim’den sonrasý için bir toplum projesinin olmasý, Kemalist Devrim’i tamamlamanýn da þartýdýr. Eðer Kemalist Devrim’den sonra tarih duracaksa, devrim sürdürülemez ve o zaman Türk Devrimi’nin son elli yýlda bayþýna gelenler yeniden yaþanýr.  
Atatürk, toplumumuzun önüne koyduðu Altý Ok programýnýn ötesinde bir devrim davasýna sahip olduðu için, devrimcilikte ýsrar etti. Atatürk’e göre, bütün programlar, toplumsal iliþki ve kurumlar tarihseldi, yani tarihin belli dönemleri için geçerliydi ve miatlarýný doldurduktan sonra yerlerini yeni bir topluma býrakmalarý da kaçýnýlmazdý. Atatürk’ü dünya ölçeðinde bir devrimci pratiðin önderi yapan teorik temel budur.
Sosyalizme ilerleme davasý, ayný zamanda Kemalist Devrim’i tamamlama görevinin olmazsa olmaz koþuludur. Bunu anlamak için dünya tarihine ve ayný zamanda sosyalizm hedefi olmayan bir kýsým ‘Atatürkçü’lerin bugünkü hallerine bakmak yeter.
Burjuva demokratik devrimler, niçin kendi hedeflerini sonuna kadar izleyememiþlerdir. Çünkü o devrimlerin burjuva hakimiyet sisteminin ötesine geçecek bir sýnýfsal önderlik ve buna baðlý olarak yöneliþleri yoktu.
Ýþte Türkiye’de Ýþçi Partisi’nde olan budur. Ýþçi Partisi, kesintisiz olarak sosyalizme ilerlemeyi amaçladýðý için, Kemalist Devrim’i tamamlama irade ve dinamiðine sahiptir. Atatürk’ün önderlik ettiði devrim, bizim en önemli tarihsel mirasýmýz, en büyük devrimci birikimimizdir. Sosyalizm amacý ise, Kemalist Devrimi tamamlama irademizin en önemli güvencesidir.
Ýnsanlýk hiç þüphesiz sosyalizmde de kazýk çakmayacaktýr, hatta sýnýfsýz toplum aþamasýnda da týkanýp kalmayacaktýr. Bugün ilerici olan toplumsal sistemler, miadlarýný doldurduklarý zaman gerici hale gelecektir ve insanlýk tarafýndan aþýlacaktýr. Bunu görmeyenlerin ilericilik ve devrimcilikleri, her zaman sýnýrlýdýr; önlerine koyduklarý görevleri yerine getirme yetenekleri de her zaman sýnýrlý kalacaktýr.
Dünyada her þey tarihseldir ve insan toplumlarý varoldukça tarihin sonu yoktur. Parlamentarizm ve Devrimcilik
Mafyalaþan dünya emperyalist sisteminin ‘demokrasi’ ve ‘insan haklarý’ adýna parlattýðý bütün sahtekârlýklar, Partimiz saflarýný da kaçýnýlmaz olarak etkilemektedir. Mevcut parlamenter kurumlarýn ve sözde ‘demokratik’ mekanizmalarýn içleri boþalmýþtýr. ‘Millî irade’ denen halk ve seçmen iradesi, emperyalist merkezlerin iradesi tarafýndan bastýrýlmýþ ve ezilmiþtir. Türkiye’nin geleceðini belirleyen seçimler, hükümet ve parlamento imzalý kararlar, aslýnda çoðu zaman ABD Büyükelçisinin birkaç iþbirlikçiye danýþarak aldýðý kararlarýndan baþka bir þey deðildir. Bu nedenle mevcut sistemin bu çürümüþ karakteri konusunda, hem Partimiz üyelerini hem de toplumumuzu aydýnlatmak, çok önemli bir görevdir. Türkiye’de demokrasi, yasama ve yürütme iþlevlerini ABD ve AB’ye devrettiðimizin üstünü örten bugünkü kurumlarla deðil, bunlarýn yerine konacak halk iradesini temsil eden yeni ve devrimci kurumlar ve mekanizmalarýn inþasýyla gerçekleþetirilcektir.

V. ÖRGÜTLENME GÖREVLERÝBirinci Görev:
Partinin Önderlik Yeteneðini Geliþtirmek
Partimiz, son dönemde ve seçim çalýþmasý sýrasýnda çok önemli kadrolar kazandý. Denebilir ki, 1978 yýlýndaki kazanýmdan sonra öncü özellikleri bakýmýndan  24 senedir ilk kez böyle kuvvetli bir birikimle kucaklaþýyoruz. Daha önemlisi, büyük þehirlerde ve taþrada çok deðerli kadrolar, Ýþçi Partisi’ne katýlmaya hazýrdýr. Katýlanlar ve katýlmaya hazýr olanlarý topladýðýmýz zaman, Partimizin öncü karakterinde güçlü bir sýçrama gerçekleþtirmenin imkânlarýna kavuþmuþ bulunuyoruz.
Bu önderlik birikimini, merkezden ilçelere kadar partimizin her düzeydeki önderlik birikimiyle kaynaþtýrmak ve önderlik yeteneðimizi nitelik olarak bir üst düzeye yükseltmek, örgütlenmedeki birinci görevdir.
Önderlik birikimi, önderlik edeceði gücün maddesini anlama yeteneði ve insanlarýn gönlüne akan  insanî özellikleri ve yaratýcý zekasýyla Hasan Yalçýn, Partimiz için unutulmaz bir önder modelidir.  Bu nedenle örgütlenmede Partimizin önderlik yeteneðini yükseltme görevini esas aldýðýmýz 6. Genel Kongremize, Hasan Yalçýn Kongresi adýný veriyoruz.
Bu görevi baþarmak için, kadro politikasýnda tutuculuðu aþmak ve kabuðu kýrmak gerekiyor. Ýlk iþ olarak, Partimize katýlmaya hazýr olan DSP, CHP, MHP, ÖDP, EMEP, TKP ve diðer partilerden veya partisiz kadrolarý tek tek belirleyerek, bu arkadaþlarla hýzla görüþmeli ve onlarý Partimize katmalýyýz. Önderlikleri baþtan sona yeniden oluþturmak
Partimiz, ‘Hasan Yalçýn Genel Kongresi’nden önderlikleri baþtan sona güçlendirerek çýkacaktýr. Bunun için Genel Baþkan’dan baþlayarak merkezden en alt birimlere kadar bütün önder kadrolar, yeniden ele alýnmalý ve yönetimler bütün kademelerde Partimizin milletimize önderlik yeteneðini yükseltme ölçütüne göre yeniden belirlenmelidir. Önderliklerin en uygun bileþimlerle yeniden oluþturulmasý ve kadrolarýn buna göre yerleþtirilmesi, Genel Kongre sürecindeki birinci görevimizdir. Öncü Devrimci Birikim ile
Kitlelere Önderlik Tecrübesini Kaynaþtýrmak
Yeni önderlik planýmýzý yaparken, arkada kalan 35 yýlýn tecrübeleri içinde oluþan devrimci önderlikler ile yeni katýlan arkadaþlarýn kitlelere önderlik ve uzmanlýk birikimlerini kaynaþtýrmaya dikkat edeceðiz.
Yeni kadrolar, farklý tecrübelerden geliyorlar. Çeþitli kitle partilerinin tecrübelerini Partimize getiriyorlar. Ýkincisi, yeni katýlan arkadaþlarýmýzýn uzmanlýk birikimi yanýnda, planlý, sistemli ve verimli çalýþmalara önderlik yetenekleri de bulunmaktadýr. Bunlar, partimizin kitlelere önderlikte ve çalýþma tarzýný düzeltmede yakýcý ihtiyacýmýz olan özelliklerdir. Yaratýcýlýk ve Ýcatçýlýk
Partimizin bugünkü kadrolarý 40 yýla yaklaþan bir mücadele döneminden geliyorlar. Ýstikrarlý bir önderliðimizin bulunmasý, Partimizin en olumlu özelliklerinden biridir. Ancak bu istikrarlý önderlik, ayný zamanda ve kaçýnýlmaz olarak örgütlenme ve çalýþma tarzýnda belli bir tutuculuðun yerleþmesini de ifade etmektedir. Þimdi istikrarlý önderliðimiz sayesinde devrimciliðimizi pekiþtirirken, alýþýlmýþ örgütlenme ve çalýþma tarzýný da yeni kadrolarýn yardýmýyla aþmamýz gerekiyor.
Partimiz, tarihindeki en önemli sýçramanýn içine girmiþtir. Öncü parti döneminden geniþ kitlelere önderlik dönemine geçiyoruz. Bu sýçramayý baþarýyla yerine getirmemiz için, yaratýcýlýða ve icatçýlýða büyük ihtiyaç var. Bu yöndeki ciddî öneriler tartýþýlmalý ve denenmelidir.Planlý, sistemli, verimli çalýþma
Partimize planlý, sistemli, verimli bir çalýþma tarzý yerleþtirmek için yeterli birikim oluþmuþtur. Þimdi bütün mesele, bütün parti örgütünde, alýþkanlýklarý yenmek ve sistemli çalýþma için baþarýlý bir eðitim programý uygulamaktýr.
Parti Akademisi’nin kurulmasý, Parti Okulu’nun kurumlaþmasý, Köy Önderler Okulu’nun tecrübeler deðerlendirilerek yeniden örgütlenmesi, Partide eðitimin pratiðe hizmet eden düzenli bir faaliyet olarak yerleþmesi, önümüzdeki görevlerdir. Profesyonel Kadrolarda Önderlik Ölçütü
Profesyonel kadrolar, Öncü Parti için þarttýr. Ancak kitlelerden kopuk ve bürokratik bir profesyonelleþme, ayný zamanda revizyonizmin en önemli kaynaklarýndan biridir.
Önümüzdeki dönem profesyonel kadrolarýn atanmasýnda devrimci önderlik ölçütlerini sýký tutacaðýz.
Her örgütümüz, bir kadro planý ya;pacak ve hangi görevlerin profeszyonel kadrolarca yürütüleceðini kendi ihtiyaçlarýna göre belirleyeceklerdir.
Yeni profesyonel kadro tahsisi ve tahsis edilen kadroya yapýlacak tayinler, her düzeyde yönetim kurullarý kararýyla belirlenecektir.Tüzüðümüzdeki Ödenti Þartýnýn Uygulanmasý
Programý kabul etmek, bir parti örgütünde çalýþmak ve ödentiyi düzenli olarak ödemek, partimizin üyelik görevleridir. Bu görevlerin yerine getirilmesi, üyelerimize eðitimle ve pratik içinde kavratýlacaktýr.
Aylýk ödentiyi bu kongremizde asgari ücretin en az 200’de biri olarak belirliyoruz. Bu miktar, aþaðý yukarý ayda bir paket sigara veya günde bir sigara deðerindedir ve en yoksul üyemiz için bile bir yük deðildir ancak üyelik bilincinin olmazsa olmaz gereðidir. Her üyenin ödentisini düzenli olarak ödemesi, miktardan çok daha önemlidir. Parti örgütlerimiz, her üyesini ödentisini düzenli ödeyecek bir bilince ulaþtýrmayý, öncü parti nitelliðinin þartý olarak önlerine koyacak ve uygulayacaklardýr.
   Tutulacak Halka: Kaynak Yaratmak
Partimizin Millî Hükümet için mücadelede millete önderlik görevini yerine getirmesi için parasal kaynaklarýný güçlendirmesi gerekiyor. Parasal kaynak yaratmak, bugün tutulacak halkadýr. Bu konuda hýzlý baþarýlar kazanmak, medyanýn inþasýný tamamlamak ve örgütlenme ataðýný gerçekleþtirmek açýsýndan belirleyici önemdedir.  Bunu baþarmak için, bugün en yetenekli kadrolar, kaynak yaratma görevinin baþýna getirilmelidir.Medyanýn Ýnþasýný Tamamlamak
Türkiye tarihinde medyanýn elbette bir araç olarak en belirleyici olduðu seçimden çýktýk. Yalnýz seçim meselesi deðil, insan kirlenmesinde de medyanýn yýkýcý bir rolü var. Türkiye, insan malzemesini yitirmektedir. Bu nedenle halkçý ve devrimci medya araçlarýnýn inþasý yolunda atýlan adýmlarý tamamlamak öncelikli görevdir. Örgütlenmede Büyük Atýlým
Partimiz, 6. Genel Kongre döneminde, önderlik yeteneðini yükselterek, Örgütlenmede Büyük Atýlým’ý gerçekleþtirmenin önkoþulunu yaratacaktýr. Bugün Türkiyemizin hemen hemen bütün beldelerinde, Partimizi örgütleyecek kadrolar ortaya çýkmýþtýr. Bütün mesele, bu kadrolara yetenekli önderlerle ulaþmak, onlarý örgütlemek, yeni kurulan örgütleri yöneterek milletimizin Milli Meclis ve Millî Hükümet kurma mücadelesine önderlik etmektir.


KARAR TASARISI

Ýþçi Partisi Merkez Komitesi’nin
Ýlk Öðretimden Üniversite Sonuna Kadar
Türkçe Eðitim ve Öðretim Kararý

Kabul tarihi: 10 Þubat 2002
Ýlan tarihi: 3 Mart 2002, Tevhidi Tedrisat Kanunu’nun 78. yýldönümü

9-10 Þubat 2002 günleri, Ankara’da geniþletilmiþ olarak toplanan Ýþçi Partisi Merkez Komitesi, Batý devletlerinin güdümünde yürütülmeye çalýþýlan  ’Kürtçe Eðitim Kampanyasý’ný ve bu yöndeki talepleri, bütün boyutlarýyla tartýþmýþ ve aþaðýdaki kararý, oybirliðiyle almýþtýr. 1. Kürt sorunu, demokratik haklar açýsýndan fiilen çözüldü.
Türkiye’de Kürt sorunu, demokratik haklar açýsýndan esas olarak fiilen çözülmüþ bulunuyor. ‘Kürt gerçekliðinin’ kabulü; Kürtçe konuþma, yazma, öðrenme, yayýn yapma; Kürt dilini, tarihini ve kültürünü araþtýrma gibi özgürlükler; uzun ve çetin demokratik mücadelelerden sonra, Partimizin de önemli katkýlarýyla artýk esas olarak hayata geçmiþtir. Öte yandan Kürt yurttaþlarýmýza karþý eþitsiz uygulamalar ve çeþitli haksýzlýklar, büyük ölçüde giderilmiþtir ve Türk ve Kürt tekmil milletimizin birlik ve barýþ içinde ilerlemesinin koþullarý özgürlükler açýsýndan esas olarak saðlanmýþtýr. Türkiye halkýnýn ortak demokratik mücadelesinin ürünü olan bütün bu kazanýmlarýn, önümüzdeki dönem pekiþtirileceði ve hukuka geçirileceði bir sürece girilmiþtir.2. Kürt sorunu, artýk emperyalizme karþý birlik ve mücadele sorunudur.
Demokratik haklarýn fiilen gerçekleþmesinden sonra, özellikle bugün ABD’nin Kuzey Irak’ta müdahaleye hazýrlandýðý ve Batý’lý emperyalistlerin ülkemizde ayrýlýkçýlýðý kýþkýrttýðý koþullarda, Kürt sorunu artýk emperyalizme karþý birleþme ve mücadele sorunudur. Kazanýlan özgürlükleri pekiþtirecek tavýr budur.3. ‘Kürtçe eðitim’ vb kampanyalar Batý’da planlandý.
Kürt sorununun özgürlükler açýsýndan esas olarak, fiilen çözüldüðü ve birlik ihtiyacýnýn yakýcý olarak öne çýktýðý bir ortamda, ‘Kürtlere özgürlük’ sloganýnýn  emperyalist amaçlarla kullanýldýðý açýkça görülmektedir. ABD ve AB iþbirlikçiliðinde baþý çeken ANAP ve AKP gibi mafya-tarikat rejimini savunan partiler yanýnda, TÜSÝAD, Batý güdümlü Kürt ayrýlýkçýlýðý ve NGO’lar; ‘Kürtlerin demokratik talepleri’ni Türkiye’de iç yýkýcýlýðý kýþkýrtma faaliyetinin bayraðý haline getirmiþlerdir. ‘Kürtçe eðitim’, ‘PKK’yi yasallaþtýrma’ ve ‘Kürt kimliðini istiyorum’ türünden kampanyalar, bu amaçla Batý’da planlanmýþtýr ve Batý’nýn güdümünde örgütlü olarak yürütülmektedir.4. Anadil, herkesin en iyi bildiði ve toplum hayatýnýn her alanýnda en iyi konumda olmasýný saðlayan dildir.
Ana dille eðitim, kuþkusuz evrensel bir haktýr. Ancak ana dil, bir insanýn ýrksal kökenindeki dil deðil, en iyi bildiði ve toplum hayatýnýn her alanýnda en iyi konumda olmasýný saðlayan dildir.
Türkiye’de Kürt yurttaþlarýmýzýn büyük çoðunluðunun en iyi bildiði dil, Kürtçe veya Zazaca veya bu dillerin çeþitli lehçeleri deðil, Türkçedir.
Ayrýca Türkçe, hem Türkiye ölçeðinde bütün yurttaþlarýmýz arasýndaki; hem de Kürt yurttaþlarýmýz arasýndaki ortak anlaþma aracýdýr. Türk-Kürt tekmil milletimizin anlaþma dili Türkçedir.
Kürt yurttaþlarýmýz, toplum hayatýnýn her alanýnda, çalýþma hayatýnda, ekonomide, ticarette, siyasette, kültürde vb Türkçe konuþarak ve yazarak yaþamakta, etkili olabilmekte, kendilerini geliþtirebilmekte ve halkýmýzýn geleceðine katkýda bulunmaktadýrlar. Kürtçenin çeþitli lehçelerinin devlet okullarýnda öðretilmesinin, iþ ve kamu hayatýnda bir karþýlýðý, uygulama kabiliyeti ve iþlevi yoktur.
Bu nedenlerle bütün yurttaþlarýmýz gibi Kürt yurttaþlarýmýzýn refahý, mutluluðu ve geliþmeleri de, her yurttaþýn en iyi bildiði, ortak dilimiz Türkçeyi daha iyi öðrenmelerine, daha iyi eðitilmelerine ve eþitliðin her alanda gerçekleþtirilmesi için gerekli imkanlarýn devletçe saðlanmasýna baðlýdýr. 5. Ýsteyene Kürtçe öðrenme ve araþtýrma olanaðý devletçe saðlanacak.
Bugün Türkiye’mizde Kürtçe konuþma, yazma, yayýn yapma, öðrenme ve araþtýrma özgürlüðü vardýr. Ýsteyen yurttaþlarýmýzýn bu özgürlüklerini kullanmalarý için gerekli yardým ve araçlarý saðlamak, baðýmsýzlýkçý ve halkçý hükümetin görevidir. 6. Okullarda Kürtçe öðretim imkansýz ve iþlevsiz.
Ancak okullarda Kürtçe öðretim sisteminin getirilmesi, hem mümkün deðildir, hem de Kürt yurttaþlarýmýzýn geliþmelerine hizmet etmez. Çünkü Kürtçe öðretim için, önce bütün Kürt yurttaþlarýmýzýn bildiði ortak bir Kürt dilinin yaratýlmasý, sonra bu ortak Kürtçenin geliþtirilmesi ve öðretilmesi gerekir. Kabul edileceði varsayýlan ‘ortak Kürtçe’, Kürt yurttaþlarýmýzýn çoðunluðu açýsýndan, anadil olmayacaðý gibi, toplum hayatýnda da iþlevsel olmayacaktýr. Çünkü Türkiye’de Kürtçenin herhangi bir lehçesiyle iþ hayatýna katýlmak, kamu hizmetinden yararlanmak ve kamu görevi yapmak, bugün için de yarýn için de mümkün ve mantýklý deðildir. 7. Okullarda Kürtçe öðretim, ancak ayrý devlet amacýyla açýklanabilir.
Bu gerçekler ýþýðýnda, ‘okullarda Kürtçe öðretim’ talebi, aslýnda en azýndan yarým yüzyýlý aþacak bir süre ‘ortak Kürtçe’ yaratma ve yaratýlacak ‘ortak Kürtçe’yi okullarda öðretme amacýndan baþka bir þeye hizmet etmez. Böyle bir çaba içine girmek ise, Kürt yurttaþlarýmýzý kuruluþuna asli unsur olarak katýldýklarý  Türkiye Cumhuriyeti’nden ayýrmaya ve emperyalizmin güdümünde ayrý bir devlet kurmaya yöneltmekten baþka bir anlam taþýmaz.
Kürtler dahil bütün Türkiye halkýna, milli boðazlaþmalar, emperyalizme esaret, Ortaçað karanlýðý, felaket ve acýdan baþka hiçbir þey getirmeyecek olan böyle bir faaliyete karþý sýmsýký kenetlenmek ve Türkiyemizin birliðini savunmak; her yurttaþýmýzýn görevi ve sorumluluðudur. 8. Ýlköðretimden üniversite sonuna kadar baðýmsýzlýkçý, halkçý, aydýnlanmacý, kardeþlikten yana, devrimci, parasýz Türkçe eðitim ve öðretim.
Bir erken seçimle Ýþçi Partisi önderliðinde kurulacak olan Milli Hükümet, Cumhuriyet Devrimimizin Tevhidi Tedrisat (Öðretimin Birliði) ilkesini, ilköðretimden üniversite sonuna kadar bütün okullarda yeniden hayata geçirecek; bugün Ýngilizce gibi yabancý dillerle öðretim yapan okul ve üniversiteler dahil bütün eðitim ve öðretim kurumlarýnda Türkçe eðitim ve öðretimi gerçekleþtirecek; yabancý dilleri öðretim kurumlarýmýzda en iyi bir þekilde öðretecek; holdinglere, vakýflara, tarikatlara, yabancý kuruluþlara ait bütün okul ve üniversiteleri kamulaþtýracaktýr. 9. Devrimci Eðitim ve Aydýnlanma Seferberliði.
Milli Hükümet; vatanýmýza ve halkýmýza hizmet ruhuyla dolu, ekonomide verimli, emeðe saygýlý, kardeþlik bilinci saðlam, dayanýþmacý, toplumcu ve devrimci bir gençlik yetiþtirmek ve bütün yurttaþlarýmýzý bu temel ilkeler ýþýðýnda yeniden eðitmek için, devletin ve toplumun bütün imkanlarýný seferber ederek Devrimci Eðitim ve Aydýnlanma seferberliði yürütecektir. Tekmil milletimizi emperyalizme karþý sýmsýký birleþmeye çaðýrýyoruz.  
Ýþçi Partisi Merkez Komitesi’nin ‘Ýlk Öðretimden Üniversite Sonuna Kadar Türkçe Eðitim ve Öðretim Kararý’ný, Cumhuriyet Devrimimiz’in Tevhidi Tedrisat Kanunu’nun 78. yýldönümünde Türkiye halkýna ilan ediyor; tekmil milletimizi emperyalizme karþý sýmsýký birleþmeye ve bu kararý hayata geçirmeye çaðýrýyoruz.  

Doðu Perinçek